Empirizm sözcüğü, Eski Yunanca “deney, deneyim, duyu verisi” anlamlarına gelen “empeiria” kelimesinden türetilmiş, Türkçesi deneycilik olan felsefi görüştür. Bu görüş her türlü insan bilgisinin kaynağının deneyim olduğunu savunur.
Tanımda geçen deneyden kasıt genellikle duyu organları aracılığıyla gerçekleştirdiğimiz deneyimdir. Deneyci düşüncenin en belirgin özelliği deneyime öncü bilgiyi yadsımasıdır. Deneyci görüş, insan zihninin deneyimden yararlanmadan sahip olduğu düşünülen bilgileri/varlığını reddeder. Bu görüşün savunucularına göre deneyimden bağımsız gibi görülen her kavram deneyimle edinilen başka kavramlara indirgenebilir.
Felsefe tarihi boyunca bütün zorunlu doğruların öncel(bir bilimsel çalışmada işe koyulurken, araştırmaya konu edilmeksizin doğru sayılan önerme) olduğu kabul edilmiştir. Öncel önermelerin varlığından hoşlanmayan deneycilere göre zorunlu doğru aslında tanımı gereği doğrudur yani uzlaşıma bağlıdır. Başka bir deyişle her zorunlu doğru analitiktir. Bunun sonucu olarak öncel önermelerin hepsi analitik olacağından öncel önermeler artık deneyci görüşlere ters düşmez. Böylece deneyciler deneyimden bağımsız gibi görünen matematik, mantık gibi bilimlerin doğru önermelerinin dünya hakkında bilgi vermeyen önermeler olduğunu savunmuştur.
Bu görüşü benimseyen filozoflara; John Locke, David Hume, Thomas Hobbes, Francis Bacon ve John Stuart Mill örnek verilebilir.
İleri Okuma;
Ayrıca bakın;