Hayvanlar alemi, çoğunlukla organ ve organ sistemi ve organizasyon düzeyi gösteren ökaryot hücre yapısına sahip canlılardır. Hayvanların çoğu, hayatının bir kısmında kendi kendine yer değiştirerek (göç ederek) hareket eder. Yapılarında klorofil bulunmaz ve fotosentez yapamazlar. Bu sebeple kendi besinlerini kendileri üretemezler tüketici (heteretrof) canlılardır. Genellikle avcı-toplayıcı canlılardır ve besinlerini aktif olarak ararlar.
Hayvanların pek çok çeşidinin özelleşmiş duyusal sistemleri, iyi gelişmiş beyinleri ve karmaşık hareketlere izin veren sinir-kas sistemi bulunur. Eşeyli üreme, eşeysiz üremeden daha çok yaygındır ve bazı türlerde özelleşmiş kur yapma davranışı vardır. Yaygın olarak anne-baba yavruları korur. Hayvanlar alemi omurgalılar, ilkel kordalılar ve omurgasızlar olmak üzere üç sınıfta incelenir.
Canlı Sınıfları
Omurgalılar
Omurgalı canlılar, anlaşılacağı üzere birbirini takip eden omurgalardan yapılmış bir omurgaya sahip olan canlılardır. Bu canlılarda omurga çok kuvvetli bir destektir ve aynı zamanda eğilebilir yapıdadır. Balıklar gibi aşağı omurgalı canlılarda omurga kıkırdak halinde olmasına rağmen, insanlar gibi yüksek omurga yapısına sahip canlılarda omurga kemikleşmeye başlar. Balıklar, amfibiler, kuşlar ve memeli canlıların tümü omurgalıdır.
İlkel kordalılar
- Notokort (sırt ipi) adı verilen esnek, destekleyici yapının bulunması
- Notokortun hemen üzerinde sırt sırt bölgesinde yer alan tipik boru şeklinde bir sinir kordonunun bulunması
- Yutak yarıklarına (ya da keselerine) sahip olması gibi özellikleri bulunması gerekir. (Bu yarıklar genellikle solungaç yarıkları olarak adlandırılır ve daha sonra gelişim sırasında kaybolabilir veya farklılaşabilir.)
Omurgasızlar
Bir omurgaya sahip olmayan hayvanlardır. Bu hayvanların yapılarında iskelet bulunmaz ancak vücudunun dış kısmını örten ve destekleyen bir dış yapı bulunur. Omurgasız hayvanlardan bazıları; çekirge, örümcek, kelebek, sinek, solucan, ahtapot, yengeç, ıstakoz, midye ve denizanası.
Hayvanlarda Üreme ve Gelişme
Hayvanlar dolaylı yollardan güneş enerjisi sayesinde gelişir ve büyür. Hayvanların aksine bitkiler güneş ışığı ile kendilerinin ihtiyacı olan besinleri fotosentez (havadan aldığı karbon dioksit (CO2) ve topraktan aldığı su (H2O) moleküllerini ışık enerjisini kullanarak kimyasal bir reaksiyon sonucu Glikoz şekeri (C6H12O6) dönüştürür ve son olarak açığa Oksijen çıkar) yoluyla üretir. Ürettiği besinleri kendisinin büyüme ve gelişmesi için kullanır. Hayvanlar bu bitkileri yediklerinde ya da bu bitkileri yiyen hayvanları yediklerinde bitkilerin yapısında bulunan besinleri almış olur.
Neredeyse tüm hayvanların kendine has üreme hücresi vardır ve çiftleşerek ürer. Hayvanların üç üreme şekli vardır:
- İç üreme ve iç gelişme: Bu üreme ve gelişme şekli spermin yumurtaya girerek döllenmesi sonucu ve embiriyonun anne karnında gelişmesiyle oluşur. Memelilerde görülür.
- İç üreme ve dış gelişme: Bu üreme ve gelişme şekli spermin yumurtaya girerek döllenip yumurtayla birlikte embiriyonun dışarı çıkarak dışarda gelişmesi sonucu oluşur. Kurbağalar ve balıklar hariç yumurtayla çoğalan hayvanlarda görülür.
- Dış üreme ve dış gelişme: Annenin döllenmemiş yumurtayı bırakarak sonra babanın o yumurtaları dölleyerek embriyonun oluşup dışarda gelişmesiyle oluşur. Kurbağalarda ve balıklarda görülür.
Ayrıca bakın;