Agorafobi, bir kişinin kalabalık veya açık alanlarda, toplum içinde veya evinden uzakta bulunduğunda korku, endişe ve panik atakları yaşaması olarak tanımlanan bir anksiyete bozukluğudur. Agorafobi genellikle dış mekanlarda veya toplu taşıma araçlarında olma, alışveriş merkezleri veya sinema gibi kalabalık yerlere gitme, tek başına dışarı çıkma veya evden uzaklaşma gibi durumlarla ilişkilidir.
Agorafobinin temel özelliği, kişinin kendini güvende hissetmediği yerlerden veya durumlardan kaçınma davranışı sergilemesidir. Bu kaçınma davranışı, kişinin günlük yaşamını etkileyebilir ve sosyal, iş veya kişisel işlevselliği kısıtlayabilir.
Agorafobi genellikle panik bozukluk veya diğer anksiyete bozuklukları ile ilişkilidir. Panik bozukluğu olan bir kişi, beklenmeyen panik ataklarının tekrarını deneyimlediğinde, bu panik atakların tekrarlanmaması için ortamlardan veya durumlardan kaçınmaya başlayabilir. Bu kaçınma davranışı zamanla agorafobi gelişimine yol açabilir.
Agorafobinin belirtileri;
- Kalabalık veya açık alanlarda olma korkusu
- Tek başına dışarı çıkma veya evden uzaklaşma korkusu
- Toplu taşıma araçlarını kullanma korkusu
- Kalabalık yerlere gitmekten veya sosyal etkinliklere katılmaktan kaçınma
- Yoğun endişe, korku veya panik hissi
- Bedensel belirtiler: terleme, titreme, hızlı kalp atışı, nefes darlığı, baş dönmesi vb.
Agorafobi genellikle psikoterapi, ilaç tedavisi veya bir kombinasyonu ile tedavi edilir. Bilişsel-davranışçı terapi (BDT), agorafobi tedavisinde yaygın olarak kullanılan bir terapi yöntemidir. İlaç tedavisinde ise antidepresanlar veya anksiyolitikler reçete edilebilir. Agorafobi belirtileri olan bir kişi, bir mental sağlık profesyoneliyle görüşerek doğru tanı ve tedavi seçenekleri hakkında daha fazla bilgi almalıdır.
Dış Bağlantılar;